Przystanek 3. Manna z Mazowsza - manna jadalna i manna mielec
W dzisiejszych czasach te dwa gatunki bagiennych traw nie odgrywają w naszym życiu żadnej roli. Często spotkać je można na brzegach wód na całym niżu, gdzie wraz z trzciną i innymi wysokimi trawami tworzą szuwary. Jednak w ubiegłych wiekach, szczególnie w latach głodu, ratowały życie zarówno ludziom jak i zwierzętom.
Były czasy, gdy te bagienne trawy stanowiły ważną część jadłospisu naszych przodków, a kasza uzyskiwana z manny jadalnej była nawet towarem eksportowym.
W Polsce i północno-wschodnich Niemczech z ziaren manny jadalnej wyrabiano kaszę, zwaną niekiedy mazowiecką manną. Plon zbierano w czerwcu i lipcu, o porannej rosie. Ziarno otrząsano w specjalnych sitach. Po odpowiedniej obróbce z ziaren otrzymywano kaszę, która do końca XIX wieku była przedmiotem handlu. Z Polski wysyłano ją nawet na zachód Europy. Manny - jadalna i mielec do dziś używane są wraz z trzciną do krycia dachów i jako ściółka dla zwierząt.
Poprzednia Przystanek 2. Tatarskie ziele - tatarak zwyczajnyNastępna Przystanek 4. Na jątrzące się rany - nagietek lekarski