Szklarnie Ogrodu
W grudniu 1818 roku Uniwersytetowi Warszawskiemu przekazano ponad 20 ha gruntów na rzecz nowo tworzonego Ogrodu Botanicznego. Na terenach tych stały już oranżerie zbudowane za czasów króla Stanisława Augusta.
Do dziś zachowała się jedna z nich – trebhauz – obecnie nazywana szklarnią zimna, Oranżerią. Można tu podziwiać bogatą kolekcję sukulentów, czyli roślin, które w specjalnej tkance znajdującej się w liściach lub łodygach gromadzą zapasy wody na czas suszy. Wśród nich są przypominające gigantyczne świece amerykańskie kaktusy z rodzaju Cereus oraz „żywe kamienie” (Lithops) – podobne do drobnych szarych kamyczków rośliny, które pochodzą z pustynnych obszarów Afryki Południowej. Również rośliny klimatu śródziemnomorskiego mają tutaj licznych reprezentantów, wśród nich przedwojenny okaz karłatki niskiej (Chamaerops humilis), jednego z dwóch gatunków palm występujących w południowej Europie.
Kolekcje roślin pochodzących z wilgotnego i gorącego klimatu posadzono w dwóch innych szklarniach: subtropikalnej i tropikalnej.
W szklarni subtropikalnej na sztucznych skałach z wodospadem rosną m.in. paprocie, zanokcica gniazdowa (Asplenium nidus) i płaskla łosioroga (Platycerium alcicorne) oraz epifityczne kaktusy (Selenicereus). W basenie podziwiać można tropikalne grzybienie (Nymphaea) o różowych, żółtych i niebieskawych kwiatach. W kolekcji pnączy na uwagę zasługuje kilka potężnych gatunków kokornaków (Aristolochia) o oryginalnych pułapkowych kwiatach. Zgromadzono tu także wiele rzadkich, egzotycznych roślin użytkowych, takich jak imbir (Zingiber officinale), kawa (Coffea arabica), awokado (Persea americana), męczennica (Passiflora) znana jako marakuja i wiele innych roślin.
W szklarni tropikalnej na konstrukcjach imitujących pnie i konary drzew rosną przedstawiciele ananasowatych (Bromeliaceae), obrazkowatych (Araceae) i storczykowatych (Orchidaceae). Znajdziemy tu również rośliny z rodziny sagowcowatych (Cycadaceae) – do najciekawszych należą ponad czterdziestoletnie okazy sagowców (Cycas) i stangerii dziwnej (Stangeria eriopus). Wyglądem przypominają palmy, ale nie łączy ich z nimi bliskie pokrewieństwo. Sagowcowate to bowiem rośliny nagozalążkowe, które pojawiły się na Ziemi około 300 milionów lat temu.
W palmiarni można podziwiać wiele gatunków palm i figowców, wśród nich Ficus macrophylla, zwany drzewem-dusicielem. W naturalnych warunkach jego nasiona dzięki ptakom trafiają na gałęzie okolicznych drzew. Tam kiełkują i wytwarzają liczne korzenie powietrzne, które rozgałęziają się i grubieją, oplatając pień drzewa-gospodarza. W krótkim czasie korzenie sięgają gleby i wrastają w nią, doprowadzając do zagłuszenia drzewa, na którym rozpoczęły życie.