Czosnek dziwny

Pesto z czosnku dziwnego

Przepis:

50 – 60 g czosnku dziwnego
35 – 40 ml oliwy z oliwek (chociaż można użyć też innego oleju np. lnianego)
25 g orzechów (pinii, nerkowców, włoskich, migdałów, można też dodać słonecznik)
25 g parmezanu (lub innego sera typu pecorino lub grana-padano)
Sok z 0,5 cytryny
Sól i pieprz

Przygotowanie:

Czosnek rwiemy na mniejsze kawałki, wrzucamy do blendera z orzechami i blendujemy (aż czosnek będzie dobrze posiekany). Następnie wrzucamy wszystkie inne składniki do blendera i miksujemy na gładką masę. Pesto pysznie smakuje ze świeżym pieczywem lub makaronem! Pesto można też zrobić w wersji wegańskiej, wtedy, zamiast sera trzeba dodać więcej orzechów i łyżkę płatków drożdżowych. Polecam wtedy użyć nerkowców lub migdałów – wcześniej zalać część porcji gorącą wodą i zostawić na godzinę. Dzięki temu pesto będzie bardziej kremowe. Nie każdy ma pod ręką taki czosnek, ale można użyć innych roślin np.czosnku niedźwiedziego lub rukoli.

Czosnek dziwny (Allium paradoxum) często zbytnio rozprzestrzenia się w Ogrodzie Botanicznym. Nie jest łatwo pozbyć się jego nadmiaru z naszych rabat. Jednak okazuje się, że jest sposób na wykorzystanie tego niechcianego ogrodowego gościa – w kuchni.

Czosnek dziwny, *Allium paradoxum*, fot. Domena Publiczna, Wikipedia

Sam pomysł wyjadania gatunków, które są potencjalnym zagrożeniem dla innych gatunków, nie jest nowy. Biorąc pod uwagę ich wszechobecność i obfitość plonów, jest to łatwe do pozyskania źródło pożywienia. Istnieje wiele książek kucharskich, których autorzy skupiają się wyłącznie na daniach z roślin inwazyjnych, takich jak np. kudzu (Pueraria montana).

Obecnie przewidywany wzrost stężenia CO² w atmosferze oraz temperatury powietrza mogą być korzystne dla niektórych roślin inwazyjnych i potencjalnie inwazyjnych, co zdecydowanie zwiększa potrzebę skutecznego zarządzania nimi. Niektórzy badacze uważają, że konsumpcja tych jadalnych roślin może być dobrą formą kontroli tych gatunków.

Allium paradoxum jest członkiem rodziny amarylkowatych (Amarylliadaceae) i jest jadalnym gatunkiem czosnku wstępującym w północnym Iranie, zwłaszcza w prowincji Mazandaran. Lokalnie nazywany jest „Alezi” i jest ważną rośliną w produkcji wielu lokalnych potraw.

Oprócz stosowania jako surowe warzywo do przyrządzania potraw, ma również pewne zastosowania lecznicze wśród miejscowej ludności, zwłaszcza w celu regulacji poziomu cholesterolu we krwi oraz poprawy układu trawiennego i krwionośnego.

Dodatkowo ostatnie badania wykazały jego aktywność przeciwutleniającą, działanie ochronne przed nefrotoksycznością wywoływaną gentamycyną, aktywność przeciw hemolityczną i działanie ochronne przed toksycznym działaniem na wątrobę wywoływanym przez czterochlorek węgla, który występuje najczęściej jako bezbarwny gaz.

Anna Rusiecka

Była studentka biotechnologii i praktykantka w Ogrodzie Botanicznym UW. Na co dzień zajmuje się mikrobiologią i bada antybiotykoooporność. Lubi pracę w ogrodzie i kontakt z roślinami, jednocześnie uwielbia gotować i dzielić się przepisami.

Smaczne poniedziałki

4 sierpnia

Owies

Produkcja mleka owsianego wpływa na środowisko. Röös, Patel, & Spångberg (2016) porównali i zmierzyli wpływ ...

Czosnek dziwny

Owies

Granola

Ciasto wegańskie

Tofu

Pomidory

Soczewica

Siemię lniane

Owies zwyczajny

Czosnek dziwny

Ciecierzyca

Batat

Sezam indyjski (Sesamum indicum)

Orzacha podziemna

Soja owłosiona

Ryż

Banan cz. 3

Banan cz. 2

Banan cz. 1

Marchew zwyczajna

Migdałowiec

Goździkowiec korzenny

Pomarańcza cz.2

Pomarańcza

Imbir cz.2

Imbir

Zapisz się do newslettera, a nic Cię nie ominie

Ogród Botaniczny UW

WystawaMagiczny BotanicznyCztery Żywioły

Szklarnie zimąLas tropikalny w centrum Warszawy

Instytucje wspierające

Zapisz się do newslettera,
a nic Cię nie ominie

Wystawa
Magiczny Botaniczny
Cztery Żywioły

Szklarnie zimą
Las tropikalny w centrum Warszawy